IMI Latitude Group CEO’su Eric Major ile Röportaj Yaptı

Share:

Latitude Group CEO’su Eric Major, Ten on the Weekend adlı yeni bir hizmet kapsamında Investment Migration Insider’ın (IMI) kurucusu Christian Nesheim ile görüştü. Christian sektörün önde gelen isimlerine aynı on soruyu soruyor. Bu, okuyuculara görüşülen kişiyi daha kişisel ve gayri resmi bir düzeyde tanıma şansı verir. Onları sıradan iş ortamlarında görmüyorsunuz. Latitude Group, RIF Trust ve ortağımız Latitude‘un ana şirketidir.

Hafta sonlarınızı nasıl geçiriyorsunuz?

Eğer dünyanın herhangi bir yerinde iş seyahatinde değilsem, eşim ve ben Cuma veya Cumartesi geceleri arkadaşlarla bir şeyler içip/akşam yemeği yiyip hasret gidermeye çalışıyoruz. Çoğu Cumartesi sabahı cezalandırılmaktan hoşlanırım çünkü eşimle genellikle birkaç saat tenis oynarız ve o her zaman beni yener. Pazar günleri, önceki yoğun haftanın yorgunluğunu atmak için 4-8 saat arası ofis işleri yapıyorum ama bunu sol elimle gitarlarımı çalarak bir iki saatle dengelemeye çalışıyorum, bu da biraz stres atmama ve yaratıcılığımı ortaya çıkarmama yardımcı oluyor.

Bu yılki en önemli üç iş hedefiniz nedir?

Bir önceki yıla göre satışlarda %38’lik bir artışla 2019’u yüksek bir formda kapattık. 2020’deki hedeflerimizden biri, daha fazla iş geliştirme yöneticisi işe alarak ve ikinci hedefimiz olan yeni pazarlara girerek bu başarıyı tekrarlamaktır.

Başta Güney Doğu Asya ve Afrika olmak üzere yeni pazarlara açılmaya devam edeceğiz. Üçüncü hedefimiz ise Latitude’u tamamlayıcı hizmetler sunan büyük, uluslararası ve kurumsal bir oyuncu ile stratejik ortaklık kurmaktır. Bu, ticari işbirliği, ortak girişim veya muhtemelen doğrudan satın alma şeklinde olabilir. Bu konuda ilginç görüşmeler yapıyoruz ve bu hedefin 2020 yılında gerçekleşmesini umuyoruz.

Şu anda işinizle ilgili en büyük endişeniz nedir?

Benim en büyük endişem, sektörümüzün boynundaki ‘ilmeğin sürekli sıkılması’. Son beş yılda medyadan gelen saldırıların arttığını gördük ve bence bu durum bazı kilit oyunculara ticari olarak zarar vermeye başladı.

Açıkçası, sektörümüz, dikkatsiz ve dikkatsiz olduğu kadar da iyi niyetli olmayan kişilerin hikayelerini göz önüne alırsanız, aldığı kötü haberlerin bir kısmını hak ediyor. açgözlü politikacılar diplomatik pasaport satıyor Karayipler’de ve muhtemelen başka yerlerde seçimlere hile karıştırıldığı iddialarına ya da bazı programlardaki durum tespiti prosedürlerindeki bariz boşluklara ya da sektördeki meslektaşları ifşa eden gizli kamera videolarına kadar. Hiç bitmeyecek gibi görünüyor ve açıkçası, çoğumuzun her gün yürüttüğü, değerli müşterilerimizi ve ailelerini sağladığımız hizmetlerle güçlendirmeye çalıştığımız çok dürüst ve değerli işi lekeliyor.

Şu anda başucunuzda hangi kitap var?

Şu anda, iki harika ama taban tabana zıt kitap var:

Nigel Warburton’dan Felsefenin Küçük Tarihi ve Charles M. Schulz’dan Peanuts Every Sunday.

İlki, Batı felsefesindeki büyük düşünürler ve onların dünya ve genel olarak yaşam hakkındaki en zorlayıcı fikirleri hakkında ilgi çekici bir açıklama sunuyor. İkincisi ise bana gündelik hayatın önemsizliğini hatırlatmak için – Aman Tanrım, Charlie Brown!

Yatırım göçü sektörüne ilk olarak nasıl ve ne zaman girdiniz?

Sektördeki ilk günüm¹² Eylül 1994’tü. Montreal’de National Bank of Canada’nın Göçmen Yatırımcı Programı Müdürü olarak işe alındım. Ekonomi yüksek lisansımdan mezun olduktan hemen sonra işe başvurmuştum. Okuyucularınızın birçoğunun zaten bildiği gibi, Quebec eyaleti yatırım yoluyla konut sektörünün temelini oluşturuyor.

Ne harika bir öğrenme deneyimiydi! Vancouver’da HSBC’de hayalimdeki işi bulmadan önce iki yıl boyunca bu görevde kaldım, aynı işi yapıyordum ama çok daha büyük, uluslararası bir grup için. Kanada Göçmen Yatırımcı Programı’nın (IIP) en parlak döneminde 15 yıl boyunca bu görevi yürüttüm. Yaşadığımız deneyim harika olmaktan başka bir şey değildi. Oradan Jersey’e taşınmak ve Henley & Partners’ın başına geçmek için Vancouver’dan ayrıldım ve yatırım yoluyla vatandaşlık dünyasındaki deneyimimi genişlettim. 2017’de kendi başıma devam etmeye karar verdim ve Latitude’u kurdum ki bu son derece ödüllendirici bir deneyim oldu.

Bir hizmet sağlayıcı olarak en gurur duyduğunuz an neydi?

Bu sektörde 25 yılı aşkın bir süre geçirdikten sonra, çok sayıda iş yaptığımı söyleyebilirim, ancak yalnızca birini seçmem gerekirse, 1999-2001 yılları arasında Federal (Kanada) IIP’nin başlatılmasını sağlayan müzakerelerin bir parçası olduğumu söyleyebilirim; bu program başlatıldıktan sonraki üç yıl içinde dünyanın en büyük yatırım yoluyla konut programı haline geldi. Federal Hükümet’in kurulmasına öncülük ettim ve HSBC’deki ekibimle birlikte 2001-2008 yılları arasında %40’ın üzerinde pazar payı elde etmeyi başardık. Dünyayı dolaştık ve 4.000’den fazla yatırımcıyı ve ailelerini Kanada’ya getirdik. Ne günlerdi ama.

Geçtiğimiz yıl sizi en çok şaşırtan yatırım göçü piyasasındaki gelişme hangisiydi?

• Çin Göçmenlik Danışmanı Pazarının 2018’in sonlarında serbest bırakılması ve bunun sektörün en önemli pazarı üzerindeki etkisi
• Dünyanın en eski RBI’ı olan Quebec IIP’nin kapanması, Kanada IIP endüstrisinin biz eski muhafızları için üzücü bir gün
• Malta’da Başbakan Joseph Muscat’ın düşüşü. Başarı ve başarısızlık arasındaki çizginin bu kadar dar ve sıkı olması inanılmaz.

Zamanda 10 yıl geriye gidebilseydiniz, hangi iş kararınızı değiştirirdiniz?

Hayatta sabır genellikle iyi bir şeydir, ancak iş hayatında genellikle göze alınamayacak bir lükstür. Geriyi görmek her zaman 20-20’dir ama son on yılda keşke biraz daha hızlı tepki verseydim ya da biraz daha erken karar verseydim dediğim belki iki ya da üç kez oldu. Sonunda şans hala benden yanaydı, ancak daha hızlı tepki verseydim daha iyi bir sonuç görebilirdim. Buradan çıkarılacak ders, içgüdülerinize güvenmeniz ve bir kez karar verdiğinizde bunu uygulamanız ve oyalanmamanızdır.

Yatırım göçü sektöründe en çok hangi kişiliğe hayranlık duyuyorsunuz?

Bazıları bu işin öncüleri olan sektördeki meslektaşlarımın çoğuna büyük saygı duyuyorum, ancak ciddi bir şekilde düşündüğümde, bugün bildiğimiz sektörü yaratan bir hükümet politikası oluşturmak için risk alan ilk günlerdeki hükümet yetkililerine şapka çıkarmak zorundayım.

Québec Göçmen Yatırımcı Programı’nın yaratıcıları olan Louise Robic ve Gérald Godin isimlerini okuyucularınızdan sadece birkaçı biliyordur. Bu fikir 1980’lerin başında Göçmenlik Bakanı iken Bakan Gérald Godin tarafından geliştirilmiş ve nihayetinde 1986 yılında halefi Bakan Louis Robic tarafından hayata geçirilmiştir.

Godin-Robic formülü benzersizdi çünkü Québec Göçmenlik Dairesi, Desjardins, National Bank of Canada, Scotia Bank gibi grupları içeren özel finans kuruluşlarıyla son derece etkili bir ortaklık içinde çalışıyordu ve bu kuruluşlar yatırımcıları bulmak ve Québec eyaletindeki küçük ve orta ölçekli işletmelere sermaye tahsisinde hükümete yardımcı olmakla görevlendirilmişti.

Sektörümüzde neden bu kadar çok (Fransız) Kanadalı eski bankacı olduğunu merak ettiyseniz, bunun nedeni 80’li yılların ortalarında Québec Hükümeti tarafından benimsenen bu yapıdır. Böyle bir ortaklık sadece Québec’te mevcuttu.

CBI dünyasında, o dönemde başka hiçbir ülkenin uygulamadığı yeni bir politikayı uygulama riskini aldığı için St Kitts’ten Denzil Douglas’ı tekrar takdir etmemiz gerekir. Bu politikacılar sektörümüzün gerçek yaratıcılarıdır ve hepimiz şapkalarımızı onların onuruna kaldırmalıyız.

Her şey plana uygun giderse, bundan beş yıl sonra ne yapıyor olacaksınız?

Benim ve yönetim kurulumun dünya hakimiyeti planlarının meyve verdiğini varsayarsak, dünyanın en büyük ve en başarılı vize, ikamet ve vatandaşlık şirketinin bir parçası olmayı umuyoruz.

Makalenin orijinalini imidaily.com‘da okuyabilirsiniz.